تو كمان كشيده و در كمين...

                   تو كمان كشيده و در كمين...

چه شود به چهرهٔ زرد من نظري براي خـــــــــــدا كني

كه اگر كني همه درد من به يكي نظــــــــــاره دوا كني

تو شهي و كشور جان تو را ، تو مهي و جان جهان تو را

ز ره كرم چه زيان تو را ، كه نظر به حال گـــــــــــــدا كني

ز تو گر تفقد و گر ستم، بود آن عـــــنايت و اين كــــــــرم

همه از تو خوش بود اي صنم، چه جفا كني چه وفا كني

همه جا كشي مي لاله گون ز ايـــــاغ مدعــــــــيان دون

شكني پيالهٔ ما كه خون به دل شكـــــــــــستهٔ ما كـني

تو كمان كشيده و در كمين، كه زني به تيرم و من غمين

همهٔ غمم بود از همـين، كه خدا نكــــــــرده خــــطا كني

تو كه هاتف از برش اين زمان، روي از ملامت بيـــــــكران

قدمي نرفته ز كـــــــوي وي، نظر از چه سوي قـــفا كني

از : هاتف اصفهاني