روز كتاب و كتابخواني
امروز بيست و چهارم آبان ماه روز كتاب و كتاب خواني است. من چندي پيش طرحي به منظور گسترش فرهنگ كتاب خواني تهيه و تدوين كردم. دوستان مي توانند در لينك زير آن را ملاحظه فرمايند.
http://modara.blogfa.com/post-1194.aspx
متن زير را در « كشكول مديريت » ديدم . به بهانه روز كتاب و كتاب خواني مرور آن خالي از لطف نيست:
حديث
رسول خدا(ص)
«مَنْ ماتَ و ميراثُهُ الدَّفاتِرُ و الْمَحابِرُ وَ‌جَبَتْ لَهُ الْجَنَّهَ؛
هركه بميرد و ميراث او دفترها و دوات باشد، به بهشت مي‌رود».
امام علي(ع)
«الكُتُبُ بَساتِينُ العُلَماءِ؛ كتاب‌ها، بوستان‌هاي دانشمندانند».
«مَنْ تَسَلّيَ بالكُتبِ لم تفُتْهُ سَلوَهٌ؛
كسي كه خود را با كتاب‌ها آرامش دهد، هيچ آرامشي را از دست ندهد».
«نِعمَ المُحَدَّثُ الكتابُ؛ كتاب، خوب سخن‌گويي است».
امام صادق(ع):
«اِحْتَفِظُوا بِكُتُبِكُمْ فاِنّكُمْ سَوفَ تَحتاجُونَ اِليْها؛
كتاب‌‌هايتان را نگه داريد كه در آينده به آن ها نياز خواهيد داشت».
للمُفضَّل بن عُمَرَ: اُكتُبْ و بُثُّ عِلمَكَ في اخوانِكَ، فإن مِتَّ فَأورِثْ كُتبَكَ بَنيكَ، فانّهُ يَأتِي علي النّاسِ زَمانُ هَرجٍ لايَأنَسُونَ فيه اِلا بكُتُبِهِم.
امام صادق خطاب به مفضل بن عمرو فرمود:
بنويس و دانش خود را در ميان برادرانت منتشر كن و چون [خواستي] بميري، آن را به پسرانت ميراث بده؛ زيرا زمانه‌اي پر آشوب بر مردم مي‌رسد كه در آن زمان جز با كتاب‌هايشان همدم نشوند.
آغاز دانايي
خواندن سرلوحه دانايي است و دانايي سرآغاز دريافت فرزانگي‌هاست. اين نقطه آغاز، مبدأ برنامه‌ريزي‌ها و سياست‌گذاري‌هاي لازم براي برپايي «هفته كتاب» است؛ حركتي كه به‌عنوان فراگيرترين رويداد در عرصه فرهنگ مكتوب كشور و راهيابي آن به همه سطوح جامعه، نمايانگر به ظهور رسيدن مشاركت وسيع و عميق عموم مردم در توسعه‌پذيري فرهنگي است. ازاين‌رو، مي‌توان هفته كتاب را «جشن ملي كتاب» در ايران قلمداد كرد.
اهميت كتاب به‌عنوان يكي از مهم‌ترين ابزار انتقال فرهنگ و تمدن بشري، بر كسي پوشيده نيست. امروزه، يكي از شاخص‌هاي رشد و توسعه جوامع، ميزان سرانه كتابخواني است. از اين منظر متأسفانه كشور ما در سطح قابل قبولي قرار ندارد. ازاين‌رو، بايد فضاي كتابخواني در كشور حاكم شود. فضاي كتابخواني غير از انتشار كتاب، توزيع كتاب و نمايشگاه كتاب است. ايجاد اين فضا، فرهنگ و عادات و آداب يك جامعه را هم ديكته خواهد كرد. چرا براي نيازهاي روزمره ما، فروشگاه‌هاي بزرگ تشكيل مي‌شود و سرمايه‌گذاري‌هاي سنگين به چنين فروشگا‌ه‌هايي اختصاص مي‌يابد، ولي براي كتاب و ايجاد فضاي كتابخواني اين اتفاق نمي‌افتد؟
نزديك و غريب
كتاب مي‌گفت: «من هدايتم، بشارت، مرهم، شفا و رحمت، نمي‌خوانيد مرا؟»
...كتاب مي‌گفت:
«من براي يادآوري آمده‌ام. آمده‌ام حقيقت ناب را به يادتان بياورم. شماها خيلي فراموش‌كاريد» و من هرچه فكر مي‌كردم، چيزي يادم نمي‌آمد!
كتاب مي‌گفت:
«هر قدر دوست داري، هر قدر مي‌تواني، از من بخوان» و من لج كرده باشم انگار، همان قدر كه مي‌توانستم هم نمي‌خواندم.
كتاب مي‌گفت:
«چرا به نوشته‌‌هاي من فكر نمي‌كنيد؟ مگر روي دل‌هايتان قفل خورده است»؟
كتاب مي‌گفت و ما گوش نمي‌كرديم.
...آها، داشتم از كتاب‌ها مي‌‌گفتم. بعضي كتاب‌ها مظلومند انگار، مهجورند، مي‌تواند براي يك عمر آدم حرف داشته باشند، فكر داشته باشند، برنامه عملي داشته باشند، مي‌توانند افق بدهند به آدم؛ قد نگاه آدم را بلند كنند. مي‌داني رفيق! بعضي كتاب‌ها حرف‌شان حق است، ولي كسي باورشان نمي‌كند.
«بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحيمِ وَ قالَ الرّسُولُ يا رَبِّ إِنّ قَوْمِي اتّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا»
سخن بزرگان
«خوشبخت كسي است كه به يكي از اين دو چيز دسترسي دارد: كتاب و دوست اهل كتاب».
محيط طباطبايي: «من نُه دَهُمْ معلومات خود را از كتاب آموخته‌ام و يك دهم را از معلم و درس».
اس پاترسن: «كتاب همچون دوست بايد اندك باشد و برگزيده».
ماكسيم گوركي: «من خوبي‌هاي خود را مرهون كتاب‌هايم مي‌دانم».
پلوتارك: «اگر يك روز كتاب نداشته باشم، به جنون مبدل خواهم شد».
جاحظ: «در دنيا لذتي نيست كه با لذت مطالعه برابري كند».
روزولت: «ستون تمدن قرن بيستم، كتاب و مطبوعات است».
نكته‌ها
دعاي پيش از مطالعه اين است:
اللهُمَّ اَخْرِجْني مِنْ ظُلُماتِ الْوَهْمِ وَ اَكْرِمْني بِنُورِ الفَهْمِ اللهُمَّ افْتَحْ عَلَيْنا اَبْوابَ رَحْمَتِكَ وَانْشُر عَلَيْنا خَزائِنَ عُلُومِكَ بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.
خدايا! مرا از تاريكي ناداني و توهم برهان و با نور درك و فهم گرامي‌ام دار.
خدايا! درهاي مهرت را به رويم بگشا و گنجينه‌هاي دانش بي‌پايانت را بر من بگستران، به مهرورزي‌ات اي مهربان‌ترين!
تنهـــــــــــــــــــــايي...
زن كـــــــــــــــــــــه باشي...
ايــــــــــــــن روزها...